Η ψυχοδιεργετική ουσία μεθαμφεταμίνη , που προέκυψε ύστερα από διάσπαση του οξυγόνου από την εφεδρίνη, το 1893 από τον Nagayishi Nagai στην Ιαπωνία, αποτελεί συστατικό της Crystal Meth. Η ουσία οδηγεί σε πλήρη εξάρτηση από την πρώτη κιόλας χρήση με σημαντικές επιπτώσεις στη στοματική υγειά, όπως την ραγδαία εμφάνιση τερηδονισμένων δοντιών, περιοδοντολογικές ασθένειες, ξηροστομία και βρουξισμο. Επίσης λόγω του αισθήματος ευφορίας και ευεξίας που δημιουργεί ,η ανάγκη για ύπνο, πείνα και δίψα είναι μειωμένη. Γιαυτό εξάλλου δίνονταν και στους στρατιώτες του Β παγκοσμίου πολέμου. Στις μέρες μας υπολογίζονται γύρω στα 35 εκατ. χρήστες, εκ των οποίων τα 10,4 εκατ στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η χρόνια χρήση προκαλεί δραματικές επιπτώσεις στην σωματική και ψυχική υγεία. Καρδιακά προβλήματα, αρρυθμίες, ταχυκαρδία, εγκεφαλικές βλάβες, απώλεια βάρους, δερματοπάθειες, παράνοια, κατάθλιψη, επιθετικότητα, αλλαγή στην προσωπικότητα είναι μερικά από τα προβλήματα. Στον τομέα της οδοντιατρικής ανακοινώθηκε το 2005 ο όρος « Meth Mouth« λόγω των κοινών χαρακτηριστικών της κατάστασης των δοντιών των χρηστών. Εξαιτίας της ξηροστομίας το σάλιο χάνει πια την προστατευτική του ιδιότητα που είναι να εξουδετερώνει τα οξέα που προκύπτουν από τον μεταβολισμό των βακτηρίων που εμπεριέχονται στην οδοντική πλάκα, με αποτέλεσμα την εμφάνιση τερηδόνας σε πολύ μεγάλο βαθμό. Επίσης η ξηροστομία οδηγεί στην κατανάλωση θερμηδοφόρων αφεψημάτων πλούσια σε ζάχαρη που σε συνδυασμό με την έλλειψη στοματικής υγιεινής επιβαρύνει την κατάσταση της υγείας. Τα παραπάνω έρχεται να συμπληρώσει η συχνή παλινδρόμηση στομάχου που συνδέεται με την συγκέντρωση οξέων στην στοματική κοιλότητα και στη μείωση του PH που ευνοεί την εμφάνιση τερηδόνας. Η γενικευμένη πτώση της άμυνας του οργανισμού οδηγεί σε περιοδοντολογικά προβλήματα.
H πλάκα είναι απαραίτητος παράγοντας για την εμφάνιση της τερηδόνας. Οι στρεπτόκοκκοι Mutans και Sobrinus, που προσκολλούνται πάνω στο στρώμα πλάκας μεταβολίζουν τους υδατάνθρακες και τη ζάχαρη και παράγουν οξέα. Όσο μεγαλύτερη διάρκεια παραμένουν τα οξέα αυτά στο στόμα μας ,τόσο περισσότερο καταστρέφουν το σμάλτο των δοντιών, καθώς αυτό διαβρώνεται από την οξύτητα, αφού το PH πέφτει κάτω από 5,5. Το όριο της διάβρωσης του σμάλτου είναι 5,2-5,7 ενώ για την αδαμαντίνη 6,2-6,7. Οι στρεπτόκοκκοι δημιουργούν αποθέματα και αποθηκεύουν στο εσωτερικό τους υδατάνθρακες, όπου σε περίπτωση λιγότερης κατανάλωσης τους από τον άνθρωπο, να μπορεί εκείνος ωστόσο να μεταβολίσει. Ο στρεπτόκοκκος Mutans έτσι όπως και άλλοι παθογόνοι μικροοργανισμοί μεταφέρονται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω του σάλιου, και κυρίως από τους γονείς στα παιδιά κατά την βρεφική και παιδική ηλικία, χρησιμοποιοντας κοινά κουτάλια και πιρούνια για την δοκιμή του φαγητού.
Για την δημιουργία της τερηδόνας σημαντικοί παράγοντες είναι η ποσότητα, η ποιότητα, αλλά και η συχνότητα πρόσληψης υδατανθράκων, σιτηρών και παράγωγων τους. Παρόλα αυτά , αν απομακρύνεται συχνά η πλάκα από τις επιφάνειες των δοντιών μπορεί το σάλιο να αναλάβει την δράση του και να εξουδετερώσει τα οξέα που προέκυψαν από τους στρεπτόκοκκους. Αν τα δόντια καλύπτονται με στρώμα πλάκας, το σάλιο δεν μπορεί να την διαπεράσει.
Στο στόμα μας κατοικούν χιλιάδες βακτήρια, μύκητες, πρωτόζωα και μυκοπλάσματα και μάλιστα διαφορετικά είδη καταλαμβάνουν και διαφορετικές περιοχές. Άλλα συναντώνται στο σάλιο και στο πίσω μέρος της γλώσσας, άλλα στην επιφάνεια των δοντιών και άλλα στους μαλακούς ιστούς.
Η συγκέντρωση των μικροοργανισμών αυτών ποικίλει και επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες, όπως η διατροφή, η φαρμακευτική αγωγή, χρόνιες παθήσεις, χαμηλή άμυνα του οργανισμού.
Η κακή διατροφή, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι πλούσια σε υδατάνθρακες και ζάχαρη, συμβάλλει κυρίως στην αύξηση των μικροοργανισμών που προκαλούν τερηδόνα. Οι μικροοργανισμοί μετατρέπουν τους υδατάνθρακες σε οξέα, και έτσι το PH του στόματος γίνεται όξινο. Από την άλλη πλευρά, μελετήθηκε εάν γκρουπ 10 ατόμων, οι οποίοι για 4 εβδομάδες τρέφονταν όπως οι άνθρωποι των σπηλαίων, των οποίων η διατροφή συγκαταλεγόταν από σιτηρά, λίγο αλάτι, ξηρούς καρπούς, μέλι, γάλα, μυρωδικά και παστό κρέας. Ζούσαν στη φύση και μάζευαν μούρα, βρώσιμα φυτά, μανιτάρια και ψάρευαν ψάρια. Δεν υπήρχε καθόλου ζάχαρη και τα τρόφιμά τους μπορούσαν να τα μαγειρέψουν μόνο στη φωτιά και όχι σε κάποια εστία. Επίσης σε κανέναν δεν είχε δοθεί οδοντόβουρτσα, οδοντόπαστα, νήμα, ή οδοντογλυφίδες. Μετά από τις 4 εβδομάδες παρατηρήθηκε ότι η συγκέντρωση των μικροοργανισμών που προκαλεί τερηδόνα και περιοδοντίτιδα είχε μειωθεί σε μεγάλο βαθμό.
Σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: «Η τροφή μας πρέπει να είναι το φάρμακο μας και το φάρμακο μας η τροφή μας».
Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C , φολικό οξύ και άλλα ιχνοστοιχεία δρουν καταστέλλοντας την ανάπτυξη της τερηδόνας. Μερικά παραδείγματα είναι το πράσινο τσάι ,τα μύρτιλλα και το ρόδι που περιέχει κατεχίνες, φλαβονοειδή, φθόριο, βιταμίνες Ε και C, μυρωδικά όπως το γαρύφαλλο, η κανέλα, το θυμάρι, το δενδρολίβανο, το σαλμπαί και το τζίντζερ που καταπολεμάνε βακτήρια υπεύθυνα για ουλίτιδα και τερηδόνα. Τέλος, προτείνονται τα smoothies με τσουκνίδα, πικραλίδα και παντζάρια, μαζί με μια ισορροπημένη μεσογειακή διατροφή και στοματική υγιεινή.
Πλάκα είναι ένα δομημένο παχύρρευστο φιλμ, που αποτελείται από συστατικά του σάλιου, από ουσίες του μεταβολισμού των βακτηρίων, υπολείμματα τροφής και βακτηριακά κύτταρα.
Λίγα λεπτά ύστερα από το πλύσιμο των δοντιών δημιουργείται στην επιφάνεια τους ένα φιλμ σαν δεύτερο κάλυμμα του δοντιού. Αυτό το κάλυμμα έχει πάχος μόλις 0,1-1μm, αποτελείται από πρωτεΐνες του σάλιου, διατηρεί την υγρασία του δοντιού και το προστατεύει από τις τριβές κατά την μάσηση της τροφής. Πάνω στην μεμβράνη αυτή προσκολλώνται μέσα σε δευτερόλεπτα βακτηριόκοκκοι, όπως Streptococcus salivarius,Streptococcus oralis,Streptococcus mitis,και ακτινομύκητες. Με το πέρασμα των ημερών ο αριθμός των βακτηριδίων που προσκολλώνται στο φιλμ αυτό μεγαλώνει,και το πάχος του αυξάνεται. Η πλάκα αποκτά έναν αναερόβιο χαρακτήρα, όπου τα βακτήρια,αποτελώντας το 60-70% βρίσκονται μέσα σε μια άμορφη μάζα της οποίας η σύσταση διαφέρει ανάλογα με τα συστατικά του σάλιου,την διατροφή και τον μεταβολισμό των βακτηρίων. Η ποικιλία των βακτηρίων διαφοροποιείται στις διαφορετικές περιοχές του στόματος, ακόμα και σε διαφορετικές επιφάνειες πάνω στο ίδιο το δόντι.
Η πλάκα αποτελεί αναγκαίο και απαραίτητο παράγοντα για την εμφάνιση τερηδόνας. Γιαυτό και ο καθαρισμός και η υπόδειξη για σωστή χρήση της οδοντόβουρτσας , νήματος και μεσοδοντίων είναι απαραίτητη.
Το νιτρικό άλας αποτελεί σημαντικό συστατικό πολλών φυτών, καθώς παρατηρείται και αυξημένη η συγκέντρωση του σε πολλά λαχανικά.
Ενώ το αλάτι και οι μεταβολίτες του έχουν θεωρηθεί στο παρελθόν βλαβερά για την υγεία, μια νέα έρευνα μας αποδεικνύει τις ευεργετικός και θεραπευτικές ιδιότητες του νιτρικού άλας.
Το νιτρικό άλας που καταναλώνουμε, μετατρέπεται από τους μικροοργανισμούς του εμπεριέχονται στο σάλιο μας σε νιτρώδες άλας, το οποίο με την σειρά του μετατρέπεται από το όξινο περιβάλλον του στομαχιού μας σε μονοξείδιο του αζώτου. Η αύξηση του μονοξειδίου του αζώτου στο αίμα οδηγεί σε μείωση της συστολικής και διαστολικής πίεσης του αίματος.
Το νιτρώδες άλας και το μονοξείδιο του αζώτου παρουσιάζουν επίσης και αντιμικροβιακή δράση ενάντια σε πολλούς ανθρώπινους παθογόνους μικροοργανισμούς. Σε έρευνα που διεξήχθη σε γκρουπ ατόμων με ουλίτιδα, δόθηκε για 14 μέρες και 3 φορές την ημέρα smoothie λαχανικών με υψηλή περιεκτικότητα σε νιτρικό άλας, και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά, καθώς παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της φλεγμονής των ουλών σε σχέση με ένα άλλο γκρουπ ατόμων που δεν κατανάλωναν λαχανικά.
Τα λαχανικά με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε νιτρικό άλας είναι με σειρά προτεραιότητας:
- Ρόκα
- Μαϊντανός
- Μαρούλι
- Lollo rosso
- Σπανάκι
- Αντίδια
- Λάχανο
- Παντζάρια
Ο ολοκληρωμένος καθημερινός καθαρισμός των δοντιών περιλαμβάνει βούρτσισμα πρωί και βράδυ και χρήση οδοντικού νήματος.
Με ποια σειρά όμως πρέπει να γίνεται;
Σύμφωνα με τους «Νιου Γιορκ Τάιμς» δεν υπάρχει σαφής απάντηση στο ερώτημα, καθώς είναι πολύ λίγες οι μελέτες που το έχουν διερευνήσει.
Ο Δρ. Εντμοντ Ρ. Χιούλετ, εκπρόσωπος της Αμερικανικής Οδοντιατρικής Εταιρείας και καθηγητής Επανορθωτικής Οδοντιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA), συνιστά πρώτο τον καθαρισμό με το νήμα. Γιατί; Για να «ξεμπερδεύουμε» με τον πιο δυσάρεστο καθαρισμό, τον οποίο έχουμε την τάση να αποφεύγουμε περισσότερο. «Ας είμαστε ειλικρινείς, αν ήταν να μην κάνετε το ένα από τα δύο, ποιο θα ήταν;» λέει παραστατικά.
Αντιθέτως ο δρ Φίλιπ Χιούτζοελ, καθηγητής Επιστημών Στοματικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, συνιστά στους ασθενείς του να βουρτσίζουν πρώτα τα δόντια τους με φθοριούχο οδοντόπαστα και μετά να τα καθαρίζουν με οδοντικό νήμα. «Με αυτό τον τρόπο το στόμα θα είναι γεμάτο φθόριο καθώς θα καθαρίζεται με οδοντικό νήμα και θα είναι αποδοτικότερος ο καθαρισμός» εξηγεί.
Σε κάθε περίπτωση, ο καθαρισμός με το οδοντικό νήμα δεν συνιστάται τόσο για την πρόληψη της τερηδόνας όσο για την υγεία των ούλων, διευκρινίζουν οι δύο ειδικοί.
«Η ουλίτιδα είναι το πρώτο βήμα για την απώλεια των δοντιών» λέει ο δρ Χιούλετ. «Έχει επομένως μεγάλη σημασία να την προλάβουμε στις αρχές της, όταν ματώνουν μεν τα ούλα αλλά δεν υπάρχει άλλο πρόβλημα. Σε αυτό το στάδιο είναι που βοηθά το οδοντικό νήμα και, βεβαίως, το βούρτσισμα των δοντιών».
Πράγματι, η συνδυασμένη ανάλυση 12 προγενέστερων μελετών που δημοσιεύθηκε το 2012 στη Βάση Συστηματικών Ανασκοπήσεων Cochrane, κατέληξε στο συμπέρασμα πως όσοι βουρτσίζουν και καθαρίζουν με οδοντικό νήμα καθημερινά τα δόντια τους έχουν λιγότερη αιμορραγία από τα ούλα σε σύγκριση με όσους μόνο τα βουρτσίζουν.
Τόσο αυτή η ανάλυση, όμως, όσο και άλλες μελέτες, δεν βρήκαν ενδείξεις ότι το οδοντικό νήμα μπορεί να μειώσει την οδοντική πλάκα ή την τερηδόνα.
«Δεν έχει βρεθεί ένδειξη οφέλους από τον καθαρισμό με οδοντικό νήμα όσον αφορά τη φθορά των δοντιών» παραδέχεται ο δρ Χιούτζοελ, ο οποίος είναι περιοδοντολόγος. «Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν είναι απαραίτητο για την υγεία των ούλων».
Υπάρχουν επίσης πρακτικά οφέλη από το οδοντικό νήμα. Μπορεί λ.χ. να αφαιρέσει εύκολα τα υπολείμματα τροφίμων ανάμεσα από τα δόντια.
Όσον αφορά το πώς πρέπει να το χρησιμοποιούμε, η Αμερικανική Οδοντιατρική Εταιρεία συνιστά να μην ξεχνάτε την οριζόντια γραμμή των ούλων στη βάση κάθε δοντιού, εκτός από τις κάθετες επιφάνειες ανάμεσα στα δόντια.
Το αν αυτό θα γίνει πριν ή μετά το βούρτσισμα, είναι στη διακριτική σας ευχέρεια.
Πηγή:www.onmed.gr
Το βούρτσισμα των δοντιών είναι μια συνήθεια που υιοθετούμε από μικρή ηλικία, όμως η πολυετής… εξάσκηση δεν εξασφαλίζει απαραίτητα ότι το κάνουμε σωστά και αποτελεσματικά.
Το σωστό βούρτσισμα των δοντιών εξασφαλίζει επαρκή απομάκρυνση της πλάκας από τα δόντια, ώστε να αποφευχθεί μακροπρόθεσμα η φθορά των δοντιών και των ούλων.
Βήμα 1ο
Ακουμπήστε την κεφαλή της οδοντόβουρτσας επάνω στην οδοντοστοιχία και στρίψτε την οδοντόβουρτσα ώστε οι τρίχες να σχηματίζουν γωνία 45 μοιρών με τη γραμμή των ούλων.
Κάντε μικρές, κυκλικές κινήσεις με την οδοντόβουρτσα, καλύπτοντας ολόκληρη την επιφάνεια κάθε δοντιού.
Βήμα 2ο
Βουρτσίστε καλά την εξωτερική επιφάνεια κάθε δοντιού, επάνω και κάτω, διατηρώντας τη γωνία των 45 μοιρών.
Βήμα 3ο
Βουρτσίστε καλά την εσωτερική επιφάνεια κάθε δοντιού χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο.
Βήμα 4ο
Βουρτσίστε την πλευρά κάθε δοντιού με την οποία μασάτε.
Βήμα 5ο
Για να βουρτσίσετε επαρκώς την εσωτερική επιφάνεια των μπροστινών δοντιών, κρατήστε την οδοντόβουρτσα κάθετα και κάντε μικρές, κυκλικές κινήσεις χρησιμοποιώντας το μπροστινό άκρο της οδοντόβουρτσας.
Βήμα 6ο
Βουρτσίστε τη γλώσσα σας ώστε να απομακρύνετε τα βακτήρια.
Πηγή: www.onmed.gr
Μετά την ανάρρωση από λοίμωξη, όπως ένα επεισόδιο γρίπης ή κρυολογήματος, συνηθίζουμε να αλλάζουμε τα σεντόνια του κρεβατιού, να πλένουμε τις πετσέτες που χρησιμοποιήσαμε τις τελευταίες ημέρες και να πλένουμε προσωπικά είδη που πιθανότατα κουβαλούν τα μικρόβια που μας έκαναν να αρρωστήσουμε.
Επίσης, ίσως έχετε ακούσει ότι είναι καλό να αλλάζουμε και οδοντόβουρτσα. Είναι σωστή αυτή η πρακτική; Ποια η γνώμη των ειδικών;
Δεν υπάρχει κάποιος γενικός «κανόνας», επισημαίνει η γιατρός Neha Vyas από την Κλινική του Κλίβελαντ. Τα μικρόβια ενδέχεται να επιβιώσουν επάνω στην οδοντόβουρτσα για μερικές ημέρες, ωστόσο δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα ώστε να επιβεβαιωθεί η θεωρία ότι το μικροβιακό φορτίο μπορεί να προκαλέσει νέο επεισόδιο ασθένειας.
Στην πραγματικότητα, οι πιθανότητες επαναλαμβανόμενης λοίμωξης –δηλαδή το ίδιο το άτομο να μολύνει ξανά και ξανά τον εαυτό του– είναι λίγες έως και απειροελάχιστες, αφού το ανοσοποιητικό αναπτύσσει αντισώματα ενάντια σε ένα συγκεκριμένο μικρόβιο που του επιτρέπει να το εξοντώσει εάν προσπαθήσει να μολύνει τον οργανισμό στο μέλλον.
Όσο για τα άτομα που χρησιμοποιούν το ίδιο μπάνιο με τον ασθενή, επίσης δεν κινδυνεύουν, αρκεί οι οδοντόβουρτσες να μην τοποθετούνται στο ίδιο δοχείο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μια λοίμωξη εξασθενίζει το ανοσοποιητικό, οπότε η έκθεση σε άλλο ιό, βακτήριο κ.λπ. μπορεί να προκαλέσει νέα λοίμωξη, οπότε η αλλαγή της οδοντόβουρτσας μετά από βαριά λοίμωξη μπορεί να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό μέτρο προστασίας. Στην περίπτωση αυτή, η παλιά οδοντόβουρτσα πρέπει να πεταχτεί μερικές μέρες μετά την ανάρρωση από την πρώτη λοίμωξη.
Πηγή: www.onmed.gr
